Waar je ook heen gaat en wat je ook doet, het lijkt soms alsof elke weg uiteindelijk weer terugleidt naar je roots, als een door het universum gestuurde wichelroede. Alamo Race Track kan erover meepraten.

De band rondom zanger en gitarist Ralph Mulder brengt tussen 2003 en 2015 vier ijzersterke platen vol eigenzinnige muziek uit, en verovert de harten van menig indieliefhebber. ‘Black Cat John Brown’, afkomstig van het gelijknamige album en met een houtjetouwtje videoclip, gefilmd in de kleedkamer van Tivoli, gaat de wereld over.

Alamo Race Track leek een tijdje van de radar verdwenen, maar heeft de afgelopen tijd in stilte gewerkt aan hun nieuw te verschijnen album ‘Greetings from Tear Valley and the Diamond Ae’. Mulder keerde vanwege het ziekbed van zijn vader terug naar Oost-Groningen, waar hij opgroeide, en vond daar in opborrelende herinneringen de inspiratie voor het nieuwe album. Terug in Amsterdam besloten Ralph Mulder en Robin Berlijn (kameraad, tevens mede-partner Alamo Landscaping) dat het een logische stap zou zijn, om het album op te nemen in buurtschap Ter Wupping, onder leiding van Frans Hagenaars. In de boerderij van Michel Mulder, broer van. Begin dit jaar speelde de band in nieuwe bezetting al op ESNS en Motel Mozaïque, gevolgd door een drietal shows (in TivoliVredenburg, Paradiso Tolhuistuin en Oosterpoort) ter viering van de re-release van ‘Black Cat John Brown’.

Alamo Race Track presenteert op 6 oktober ‘Greetings from Tear Valley and the Diamond Ae’ op Excelsior Recordings. De eerste single, ‘Sally H.’, verschijnt op 2 juni.

ALAMO RACE TRACK
Ralph Mulder – zang, gitaar
Nienke Overmars – drums
David Corel – bas, zang
Robin Berlijn – gitaar, zang

Support Act: AWKWARD i

AWKWARD i is het pseudoniem van songwriter/componist Djurre de Haan en de naam waaronder hij inmiddels drie lovend ontvangen albums uitbracht op Excelsior Recordings. Het debuut I Really Should Whisper luistert als een gelaagde DIY plaat met een sterk indiefolk-gevoel, nog ruim voordat die term massaal misbruikt zou worden (hallo Mumford!). Op latere albums wisselt AWKWARD i een voller bandgeluid af met sonore poparrangementen en speelse geluidsexperimenten. De onderwerpen van de liedjes in het AWKWARD i-universum zijn een reis langs zelfspot, absurditeit en melancholie.