Isolde Lasoen is niet alleen drummer bij DAAN, Absynthe Minded en tal van andere projecten, maar ook een veelzijdige muzikante, zangeres, tv-persoonlijkheid én frontvrouw van haar eigen band. Als simpelweg Isolde Lasoen – voortaan mét achternaam maar nog steeds begeleid door haar vaste muzikanten – geeft ze een nieuwe wending aan haar solocarrière, met een nieuwe plaat die eraan komt.

De kiem van ‘la nouvelle Isolde’ is terug te voeren tot 2021 en haar versie van ‘The Four Horsemen’, de culthit van Aphrodite’s Child, de progrockband van Vangelis en Demis Roussos. Ze stond er maanden hoog mee in de Vox-lijst van Radio 1 en zelfs meerdere weken op 1. Dat succes gaf haar de goesting om aan een nieuwe (ze noemt het zelf ‘excentrieke’) soloplaat te werken en daarbij helemaal haar eigen ding te doen. Al haar invloeden, alles waar ze van houdt, laat ze doorsijpelen: van haar opleiding als jazzdrummer over soundtrack en psychedelica tot progressieve rock, oude funk en Franse muziek uit de jaren 70. Terwijl ze voor zowat alles in haar leven houdt van less is more, laat ze zich in haar muziek volledig gaan, met rijke arrangementen, een uitgebreid instrumentarium, dramatische harmonieën, bombast en epische melodieën.

Haar rol als drummer schuift ze ook meer naar voren, omdat ze voelt dat het de motor is van alles wat ze doet in de muziek. “Ik vind het zo bevrijdend als ik de microfoon live kan wegdraaien en niet aan zang of tekst hoef te denken.” Samen met producer Tobie Speleman heeft ze dan ook heel hard gewerkt aan de juiste drumsounds. En alle songs zijn gecomponeerd vanuit de drums, vibrafoon en haar eigen stem als instrument, die haar signature sound is geworden en gelaagde melodieuze lijnen vormt die vaak de hooks van de songs definiëren. Al zingt ze natuurlijk ook lyrics, soms in het Engels, soms in het Frans, waarbij de geest van Gainsbourg, zowel Serge als Charlotte, nooit ver weg is, of die van Air ten tijde van Moon Safari.

Vanuit haar DIY ethiek schreef, componeerde, styleerde en bekostigde Isolde deze plaat opnieuw helemaal zelf, maar liet zich in studio omringen door haar getalenteerde muzikanten. Wietse Meys schreef de sublieme arrangementen voor strijkers en blazers.

De 10 tracks variëren van jazzy, melancholisch, psychedelisch, donkerromantisch en groovy tot poppy en alles daartussen. Ze baden in de filmische sfeer van Morricone, Mancini, François De Roubaix of vroege John Barry, ademen de obscure barokpop van David Axelrod en worden overgoten met een vleugje indie à la Goldfrapp of Sebastien Tellier. “Ik heb 100% mijn goesting gedaan, deze plaat is 100% IK.”

De komende maanden wordt de laatste hand gelegd aan de plaat, die in het voorjaar in de winkel moet liggen. Uiteraard trekt Isolde Lasoen ook langs de fijnste zalen van het land om haar nieuwe werk uitgebreid aan het publiek voor te stellen. Isolde blijft drummen bij andere projecten, maar met deze nieuwe songs en de nieuwe plaat zet ze zich definitief op de kaart als een van de leading indie frontvrouwen in de Belpop.

Support Act: Nyala (duo)
Nyala is van origine een trio bestaande uit Pau Li Liem (zang, piano), Stef Joosten (basgitaar) en Jorrit Romme (drums), maar op deze avond zullen Pau Li Liem en Stef Joosten als duo Nyala vertegenwoordigen. Net zoals de naam beschrijft (Nyala is het Indonesische woord voor “vlam”), is hun muziek steeds veranderend en in beweging. Het kan smeulen, intens en laag in dynamiek maar het heeft de mogelijkheid om uit te groeien tot vurige improvisaties en composities. Geïnspireerd door de onvoorspelbare eigenschappen van een vlam streven ze naar het vinden van nieuwe geluiden en verkennen ze nieuwe manieren om hun eigen composities te interpreteren. Het startpunt kan een vaststaande compositie zijn, een patroon of een tekst maar als ze beginnen met spelen zal het zich ontwikkelen tot een nieuwe impressie van het stuk. Ze zijn niet gebonden aan een genre of een stijl, maar spelen met een open mind en vol creativiteit.

De Waterput presenteert: Any Minute Now!

Wanneer is popmuziek urgent? Als het iets toevoegt aan wat er al was of zelfs geheel nieuw is? En wie bepaalt dat? Er zijn mensen die de hele avond over voetbal kunnen praten, anderen kunnen dat over muziek. Of over allebei. Popjournalist Willem Jongeneelen loopt in Nederland en België regelmatig tegen bijzondere namen aan. Relatief beroemd in kleinere kring, soms nog totaal onbekend, in wat voor muzikaal genre dan ook. In sommige gevallen zijn ze geschikt om er in een door hem gehoste, én van dj-sets voorziene avond speciale aandacht voor te vragen. Omdat de muziek afwijkt, eigenwijs of in zijn optiek gewoon retegoed is. En omdat die act ieder moment zou kunnen, of eigenlijk zou moeten doorbreken, in wat voor niche of toegankelijke hoek dan ook. Any Minute Now! Gevoelskwestie. Honderd procent subjectief. Vaste bezoekers zagen op die manier al optredens van Mooneye, Elephant, Dez Mona, Mintzkov, Iris Penning, Rats on Rafts, Fulco, RHEA, Mercy John, Glitterpaard en vele anderen. Of gaan dit jaar nog naar Isolde Lasoen en Meltheads. U toch ook?