Bazart in Gebouw-T? Is dat niet een veel te klein podium voor deze populaire Vlaamse festival-act? Blijkbaar niet. Want Bazart staat gewoon echt tijdens PopMonument op de planken van het monumentale poppodium in Bergen op Zoom.
Door Willem Jongeneelen. Foto door Marke Tentster
Het succes van Bazart heeft iets bizar. De groep van zanger/songschrijver Mathieu Terryn maakt dromerige elektronische indiepop met donkere teksten in de Nederlandse taal. ‘Liever snel naar de hel dan traag naar de hemel.’ De single Goud werd in no time platina in België.
Bazart stond niet veel later op onder meer Rock Werchter, Lowlands, Pinkpop en, volledig op eigen kracht, in het Antwerpse Sportpaleis. Het succesverhaal heeft ook iets griezeligs. De Nederlandstalige teksten van Mathieu Terryn worden massaal meegezongen op alle festivals, ook als die een aardedonker kantje bezitten. Massahysterie, je hebt het als band niet altijd in de hand. Vraag het Doe Maar maar eens.
Is de hysterie wat verdwenen na twee albums? Is de muziek van dat tweede album 2 (2018) niet een beetje lichter? Wat bleef op 2 zijn de meezingrefreinen, zoals: ‘Omarm me. We hebben zeeën van tijd.’ Dat klinkt toch net even anders dan ‘Zou het zonder mij niet veel beter zijn’, zoals dat op het eerste album Echo (2016) stond. Ook muzikaal is er duidelijk wat veranderd in de band die met Simon Nuyten (tevens Felix Pallas) en Olivier Symons (Warhola) nog twee zwaargewichten kent. Waar de sound op het debuut deels ingegeven was door meesterproducer Jasper Maekelberg (Faces On TV, Warhaus etc.) daar is er op 2 met de Brit Luke Smith (Foals, Chrystal Fighters, Everything Everything) gewerkt. De sound is helder, de teksten wat minder zweverig en er doen een paar opvallende gastvocalisten mee, zoals de Nederlandse zangeres Eefje de Visser en de Waalse rapper Baloji.
Bazart is al lang de band van Mathieu Terryn, al zou die zonder de andere bandleden nooit zo hebben kunnen klinken. Oliver Symons (ooit nog winnaar van de T-Strijd met Noble Tea) trad vijf jaar geleden toe. Hij zorgde ervoor dat de sound opschoof van de gitaar richting elektronica. ,,Dat proces verliep heel organisch. Dit is gewoon de muziek die we zelf graag horen. Die klinkt blijkbaar internationaal, ook al zingen we in het Nederlands.” Terryn is ooit begonnen met het schrijven van folky akoestische liedjes. Wel altijd al in zijn moedertaal en met vaak een donker kantje. ,,In het Nederlands kan ik me beter uiten dan in het Engels of Frans. Die donkerte zit ergens in mij. Privé ben ik behoorlijk positief en opgewekt. Mijn teksten moeten blijkbaar eerst dat donkere kamertje in mijn achterhoofd passeren voor ze naar buiten komen. In dat kamertje zit alle miserie, zever en twijfel opgesloten. Het is veel interessanter om over ellende te schrijven dan over positieve zaken. Denk aan Morrissey van The Smiths. Donkere teksten, maar wel fijne popmuziek.”
Iedereen mag het horen en er iets van mee naar huis nemen. Terryn: ,,Ik ben geen verhalenverteller, maar heb wel iets te melden. Ik draag zaken aan, en iedereen mag daar het eigen verhaal aanhangen. Mijn teksten gaan over het leven, zover ik dat al ken. Ik ben nog jong. Het is mijn bubbel. Die mag iedereen openprikken en opslorpen. Qua teksten is Spinvis mijn idool. Door hem ben ik muziek gaan maken. Hij vond al vroeg de balans waar ik steeds naar op zoek was. Er zijn inmiddels wel ook grote verschillen. De laatste jaren helt het geheel bij Spinvis iets over naar de tekst, daar waar wij nastreven dat tekst en muziek compleet in balans zijn. Er mag volledige cohesie zijn tussen beide onderdelen. Ze zouden evenveel aandacht moeten vragen. We balanceren op een dun koord, want daar ligt exact de scheidingslijn tussen de credibility en de toegankelijkheid van onze popliedjes.”
Bazart treedt op tijdens PopMonument in Gebouw-T (vanaf 23.00). Passe partouts zijn HIER nog te koop!