17 oktober 2017

Recensie Jett Rebel: Met hoofdletter M!

Een uitverkocht Gebouw-T voor “kind aan huis” Jett Rebel! Dat is nog eens een fijn thuiskomen. Vol verwachting wordt het publiek eerst getrakteerd op een voorprogramma van The Styles. Wat niet meer bleek te zijn dan wat licht op een keyboard en wat instrumentaal geluid. Licht uit. Spot aan. De blonde roady van Jett leidt het begin in van een muzikale avond. Met een hoofdletter “M”!

Jett Rebel: Muzikale avond met hoofdletter M!

Door: Bart Weijts 

Blikken volledig gericht op de opkomst van Jett en consorten. De mannen allen gekleed in maagdelijk wit. Extravaganza blijft uit, op de wit gesmeerde lippen van de frontman na. Gelijk vanaf het begin dartelt Jett over het podium als een kalfje dat na lange tijd de weide weer in mag. Het publiek ontdooit snel en komt al gauw in de juiste modus. Het is aan vanavond!

Dat Jett een echte entertainer is blijkt wel uit de interactie die er is met het publiek. Hij neemt het publiek goed in zich op en betrekt het publiek er ook echt bij door ze te teasen. Tijdens Mary Anne hoeft hij maar een keer zijn armen van links naar rechts te zwaaien en het publiek doet gretig mee. Wat het mooie is aan vanavond is dat Jett zelf echt aan het genieten is. Hij geniet van het publiek, van de nummers en verdeelt de aandacht over zijn band en zichzelf.

De nummers worden regelmatig flink uitgebouwd met sterke stalen muzikaliteit. Er wordt dan niet gezongen maar echt muziek gemaakt. Geweldig om te zien dat de bandleden elkaar perfect aanvoelen en zelfs zonder een blik uit te wisselen weten wat ze van elkaar kunnen verwachten. Ondertussen verliest Jett flink wat calorieën want hij stuitert sneller dan een getrainde stuiterbal en zijn heupen maken overuren. Dit werkt besmettelijk op de Bergenaren. Er zitten nauwelijks pauzes tussen de nummers en zelfs na dik anderhalf uur is het einde nog lang niet in zicht. Deze energie wekt bij Jett alleen maar meer energie op.

Dat Jett een verleden heeft met Gebouw-T vertelt hij met trots. Wijst naar achterin de zaal en legt uit dat hij in de studio van Gebouw-T een plaat heeft gemixt. De korte anekdote dat hij in menig hotel niet de meest geliefde gast was en uit meerdere restaurants al voor het toetje buiten stond, zat bij de avond inbegrepen. En dat we hier met carnaval een gordijntje dragen was Jett ook niet onopgevallen gebleven. Na deze zin knalt hij er maar weer een dikke rockplaat tegenaan.

Het indrukwekkendste nummer van de avond was wat mij betreft “Green”. Dit nummer (helaas zonder achtergrondzangeressen) werd langzaam teruggebracht naar een laag ritme wat je in een soort trance bracht. Alsof het een auto op een verlaten Amerikaanse weg was die voort bolde terwijl zijn bestuurder uit was gestapt. De auto minderde vaart, maar bleef rollen. Eerst op het wegdek en later met twee wielen in de berm. Steeds langzamer en langzamer totdat de auto zo weinig vaart had dat deze stil kwam te staan. Het enige dat nog bewoog was de ruitenwisser die piepend strepen trok over de kurkdroge voorruit. Net terwijl je denkt dat ook dit stopt komt de bestuurder aan geslenterd. Doet het portier open, trapt de versnelling in z’n 1 en begint weer langzaam vaart te maken. Op weg naar zijn eindbestemming. Wellicht werd dit beeld geschetst door de flarden van Radiohead & Santana achtige invloeden, maar het was een heerlijke rit!

Het is overduidelijk dat Jett Rebel naar Bergen op Zoom is afgereisd om muziek te maken, een feestje te bouwen en zijn Super Pop-tour goed af te trappen! In deze jonge knaap zit zoveel muziek, energie en kunde dat elk optreden meer dan de moeite waard is! Al is het maar om zijn moves en vriendelijke gelaat te bekijken.

Af en toe heb ik ook wel een beetje medelijden gehad, want als je zo graag danst op je eigen muziek dan is het niet altijd makkelijk om tegelijk zelf de muzikant te zijn.

In het kort:

Muzikaliteit: grandioos


Energiek: beter dan de beste Duracell batterij

Solo van de avond: meneer de drummer! Kanonnen zeg!

Meest gehoorde woord in publiek: Gaaf!

Praten publiek: opvallend weinig

Look-a-like van de avond: de toetsenist zou zomaar de broer van Chris Zegers kunnen zijn

Toegift: die zou nog bezig zijn als zijn bandleden hem geen hints hadden gegeven… 

 

______

OVER BART

Hallo. Bart hier. Recensies schrijven voor Gebouw-T is voor mij de ideale hobby. Nieuwe muziek ontdekken via Spotify, optredens live aanschouwen en rondstruinen op festivals op zoek naar nieuwe bandjes. Jeetje man. En daar nog over mogen schrijven ook! Heerlijk! En dit enthousiasme ga ik met jullie delen!

Wat ik luister? Alles wat los en vast zit. Variërend van de cello van Yo-Yo Ma tot de electrobeats van Dr. Lectroluv. De stonerrock van Queens of the Stone age vs. de breekbare stem van Elena Tonra. En feestjes worden in mijn wereld gebouwd door Gogol Bordello én De Jeugd van Tegenwoordig.