8 maart 2022

Nona: ‘Het zit ergens in mij, het komt eruit’

Soul uit Brabant. Met de stem als instrument. Het tweede album van de in Odiliapeel geboren, in Uden opgegroeide Nona komt er snel aan. De single Sleeptalking van haar naamloze debuut uit 2019 geeft echter nu al een prima indicatie hoe groot de Brabantse Nona van der Wansum feitelijk al is; het nummer werd al bijna 14 miljoen keer gestreamd op Spotify. Een glanzende carrière ligt in het verschiet. Het publiek in Gebouw-T mag daar donderdag 17 maart alvast aan komen ruiken.

Door: Willem Jongeneelen

Nona wil niets liever dan de wereld veroveren. Met alleen haar voornaam als artiestennaam. Ambities zijn Nona niet vreemd. Ze durft groot te denken en te dromen. ,,Waarom niet? Ik wil grote buitenlandse tournee met allemaal borden ‘Sold Out’ aan de gevels.”

Het liefst zou ze dat doen met een grote negenmans band, inclusief drie blazers. Passages op festivals als Paaspop, Noorderslag, Parkpop en Down The Rabbit Hole had ze er snel opzitten. North Sea Jazz, Pinkpop én Glastonbury staan op de verlanglijst. Inderdaad, waarom niet? De eigen songs van haar debuut en de nieuwe singles Liar, Don’t Cry Me A River, Better Than Ever en Missing You en die haar nieuwe album al vooruitsnelden bewijzen allemaal haar buitensporige talent.

Dat talent bezit veel kanten, want eenkennig is Nona niet. Haar songs kunnen ingedeeld worden in de categorieën pop, soul als r&b met een vleugje jazz. Een groot aantal schreef ze samen met de Britse singer-songschrijver Will Knox. ,,Hoe dat werkt, dat samen componeren? Eigenlijk heel simpel soms. Hij speelt iets en ik ga er overheen zingen. Dat werkt prima. Veel gaat automatisch bij me. Ik denk nooit veel over die zaken na. Het zit ergens in mij, het komt eruit.”

Nona zat op de Herman Brood Academie. Niet eens op de afdeling waar ze klaargestoomd zou worden als zangeres. Ze studeerde er eerst muziekmanagement, om haar moeder en zus Ploni achterna te gaan. Ma heeft een managementbureau, zus is boeker/manager. Nona: ,,Ik heb de studie afgemaakt, maar kwam er steeds meer achter dat ik wilde zingen. Dat heb ik feitelijk heel mijn leven al graag gedaan. Bij de weekafsluiting op mijn basisschool kwamen we altijd samen in een zaaltje met een podium. Je kon je aanmelden om van alles op dat podium daar te gaan doen. Ik zong als fan van The Spice Girls toen al live hun hits.”

Muziek is in de familie iets vanzelfsprekends. Artiesten lopen af en aan en naar concerten gaan kijken is bijna dagelijkse kost. Zanglessen volgde Nona nooit. Ze is volledig autodidact. ,,Ik ging wel vaak naar jamsessies, maar deed alles op mijn eigen manier. Genres maakten me niet uit. Als muziek me raakt vind ik die vet. Ik luister zowel naar oude als nieuwe muziek, dat gaat van Sam Cooke, Otis Redding, Etta James via Whitney Houston naar Adele.”

Via Will Knox kwam Nona voor de opnamen van haar debuut uit bij het wereldberoemde producers-duo LikeMinds (Chris Soper en Jesse Singer), bekend van werk met The Roots, Allen Stone, José James. Ze vertrok op goed geluk, maar met een berg zelfvertrouwen naar New York. ,,Will Knox adviseerde me mijn demo’s naar hen op te sturen. Die demo’s waren deels uitgewerkt, soms waren het ook gewoon kleine bestanden, opnamen op mijn iPhone. Ze reageerden meteen enthousiast.”

Ze gingen skypen, bestanden uitwisselen en uiteindelijk ging ze een dikke maand met hen gaan opnemen. ,,We zijn echt matties geworden. Ik was onervaren, maar wist wel goed wat ik wilde. Dat waardeerden zij, ik vertrouwde hen. De songs Last To Know en Daisy Dukes zijn terplekke in de studio met hen ontstaan.”

Speciaal is het ingetogen Sleeptalking. Een evergreen in de dop. ,,Wat je hoort is precies wat ik voelde toen ik die song maakte. Het zijn mijn ervaringen.” Zo kunnen we ook I Keep On Fighting zien. Autobiografisch. ,,Toen ik de tekst schreef had ik mezelf als puber in gedachte. Ik was nogal opstandig. Het ging er soms best wel heftig aan toe. Ik was vaak echt niet te genieten voor mijn omgeving.” Dat is ze soms nog steeds. Vooral als iemand haar zangstem en intonatie met die van Amy Winehouse vergelijkt. ,,Ik wil daar niets van weten. Ik vind de vergelijking irritant, hoe complimenteus die ook bedoeld is. Je moet jezelf zijn. Ik ben Nona.”

Nona + support Sevens: donderdag 17 maart in Gebouw-T. Deuren 20.00 uur, aanvang 20.30 uur. Er zijn nog tickets!