Het wordt soms gemakshalve even vergeten, maar de Belgische popmuziek is ook bijzonder rijk, avontuurlijk en van exceptionele klasse achter die met het oog onzichtbare, maar op veel gebieden zo lastige taalgrens. Neem La Jungle, uit Bergen, al zeggen ze daar zelf Mons tegen. Zaterdag tijdens FZN (het Festival Zonder Naam, met ook de uitstekende bands Paceshifter, Canshaker Pi en Heller) gaan deze Walen ongetwijfeld naam maken!
‘Denk aan hysterische mannen die met een guillotine watermeloenen te lijf gaan’
Door: Willem Jongeneelen
La Jungle op het podium staat voor waanzin, energie, dansritmes, metalgitaren, loops, uitzinnige zangpartijen, punkcore en in trance geraken. La Jungle is de Belgische band met het meeste decibellen per vierkante meter. Letterlijk, want de tegenover elkaar opgestelde drummer Rémy en zanger/gitarist Mat hebben niet meer podiumruimte nodig. Inderdaad, je zou het aan de hoeveelheid geluid te oordelen niet meteen denken, maar La Jungle is een duo.
Wat je meemaakt en ziet? Twee mannen die elkaar opjutten en elkaars zweet moeten kunnen ruiken. Liefst dat van het dansende publiek daar pal voor ook nog. Want bewegen moet je op deze muziek. Dansen, zou je dat ook kunnen noemen, maar dan bij voorkeur met wilde en ongecontroleerde bewegingen, op repeat, want de tracks duren vaak lang. Uitputtingsslagen zijn het, van het meest prettige soort die je je als avontuurlijke muziekliefhebber kunt voorstellen. Denk aan een mix van LCD Soundsystem en Mastodon, denk aan Kraftwerk met echte gitaren en echte drums, of denk aan hysterische mannen die met een guillotine watermeloenen te lijf gaan.
Trance Hysteria. Dat is de titel van een van de tracks op de eerste van de twee EP’s die de groep tot op heden uitbracht. La Jungle laat je op hun mini-albums zowel wegdromen als tot stevig headbangen. Die albums zijn ook perfect van lengte, want veel langer deze energie overbrengen dan wel ondergaan wordt moeilijk. Alle overdadig aanwezige emoties zorgen ervoor dat je als luisteraar in een trance geraakt, de hersenpan uiteindelijk als ingeslagen voelt en de trommelvliezen (La Jungle onderga je niet met de volumeknop op twee) dreigen te gaan barsten.
Mat legt loops via gitaar en zang, Rémy slaat zich helemaal het apelazarus op zijn drumkit. Dat gebeurt zo ongemeen strak, snel en dat dendert zo lang door dat iedereen wel in trance moet raken en net zoveel gaat zweten als de man met die drumsticks zelf. In een aantal tracks is een psychedelische ondertoon te ontwaren, soms hebben de heren plots ook zin in melodie of stoppen ze verfijnde percussie in hun groovy tracks. Soms voelt het echter ook aan als pure trash metal en lijkt alles heel noisy. Toch is hun eigenzinnige ‘wall of sound’ altijd even dansbaar als snoeiharde techno. En als je denkt dat ze het in een volgend nummer wat rustiger aandoen, ga dan maar opzij, want dan doen ze er tijdens een nieuwe trip gewoon nog een schepje bovenop.
Let zaterdag in Gebouw-T ook even op het nummer getiteld Hahehiho. Nee, dat is geen cover van een liedje van K3, maar een door een vocale loop gedragen nummer dat zonder veel variatie doordendert. Dankzij strakke beats en geniale rockpatronen swingt het zo ongelooflijk sterk dat dat nummer afkomstig van hun tweede EP (getiteld II) ook in ‘Mons sur le Zoom’ een van de hoogtepunten van de avond wordt! Of anders wel Technically You’re Dead. Een nummer zo snel en heftig dat als je dat zo kunt spelen je technisch gezien er inderdaad snel geweest moet zijn. Kom dus La Jungle meebeleven vóór het te laat is!
FZN met Paceshifters, Canshaker Pi, Heller en La Jungle: zaterdag 6 januari in Gebouw-T, Bergen op Zoom. Er zijn nog tickets te koop!