7 januari 2020

King Of The World: ‘Loslaten dat je moet klinken als Amerikanen’

Blues in Gebouw-T. Na het overweldigende succes van Julian Sas onlangs staat er op 17 januari een nieuwe Nederlandse bluestopper op het podium van de Rabozaal: King Of The World. Nederlands ja, ondanks die naam, en hun Vlaamse leadgitarist!

Door Willem Jongeneelen

De al zo vaak gelauwerde bluesband King Of The World had een kleine crisis te overwinnen. Verlies hoort weliswaar bij de blues, het opvangen van de vertrokken veteraan en ‘meestergitarist’ Erwin Java was toch een helse opdracht. De oplossing werd opvallend snel gevonden. Het inlijven van het slechts 24-jarige Belgische talent Stef Delbaere, rijk aan ervaring ook in andere sectoren, want zijn bijdragen aan het werk respectievelijk Belle Perez en Shirma Rouse mogen we gerust iets anders dan blues noemen.

De in Gent geboren, in het Oost-Vlaamse Dikkelvenne opgegroeide Stef Delbaere klinkt anders dan Erwin Java. Uiteraard, want iedere goede muzikant bezit een eigen klankkleur, heeft zijn eigen timing en karakter. Stef groeide op tussen de platen van zijn ouders, met naast klassieke muziek, jazz en rock ook een aantal blues-albums. From The Cradle van Eric Clapton, maakte veel indruk. Later komt hij uit bij albums van Robert Johnson, Elmore James, B.B. King en Albert King. Stef Delbaere slurpte alles op en kneedde er zijn eigen sound mee.

Stef Delbaere gaat in bluesbands spelen, het werk van die favorieten coveren, maar besluit ook zijn muzikale zaken nog serieuzer aan te gaan pakken: hij vertrekt als Belg naar Codarts, het conservatorium van Rotterdam. Leif de Leeuw, een ander blues-rock-wonderkind op zes snaren, blijkt zijn klasgenoot daar. Via De Leeuw belandt Stef na het vertrek van Erwin Java opvallend snel bij King Of The World. Ook geeft hij inmiddels zelf al les op Codarts, aan onder meer Yoebe Hollestelle, het grootste gitaartalent uit Bergen op Zoom en omgeving.

Hoe snel Stef Delbaere zich thuis voelde tussen die Nederlandse bluestoppers van King Of The World bewijst zijn spel op het vijfde album van die band: Connected. Wie de verschroeiende solo in het nummer Give Me Back My Heart hoort is direct overtuigd van zijn uitzonderlijke klasse. Connected klinkt verder zoals we van King Of The World gewend zijn, met een warme Hammond, veel boogie en een trage sleper op zijn tijd!

King Of The World is al sinds 2012 een dijk van een blues, rhythm & rootsband. De mannen hebben dus een reputatie hoog te houden. Met Stef Delbaere tussen die drie andere door de wol geverfde muzikanten gaat hen dat lukken. Het principe binnen de band is hetzelfde gebleven. De mannen waren ook met Java erbij aan elkaar gewaagd. Ze drukken elkaar niet weg. Ze zijn er juist op uit elkaar beter te laten spelen. King Of The World is nog altijd geen groep die opgehangen is aan de capriolen van een gitarist of achter het ego van een zanger aanhuppelt.

Het viertal speelt ook niet alleen bluesschema’s, maar bezit wel altijd het bluesgevoel. Het viertal heeft wel degelijk internationale ambities, maar ze lieten wel los dat je moet klinken als Amerikanen. Dat had Erwin Java destijds van een vorige werkgever, Harry Muskee, van Cuby & The Blizzards, geleerd. Tegen Harry had een Amerikaan ooit gezegd dat hij zijn eigen blues moest spelen. Harry deed dat ook, want hij tenslotte Nederlander. Ook hier in Nederland heb je een kruis te dragen en kun je tegenslagen in muziek vertalen, zo is de gedachte. Bovendien: blues is niet alleen triest, het kent vele emoties.

King Of The World, met gitarist Stef Delbaere, speelt op vrijdag 17 januari in Gebouw-T. In het voorprogramma speelt Mindblow, met gitarist Yoebe Hollestelle. Deuren: 20.30 uur / aanvang 21.00 uur. Er zijn nog tickets!