Poëtische popmuziek tijdens de laatste editie van Any Minute Now! in Gebouw-T. Iris Penning komt op donderdag 9 mei samen met celliste Mirthe de Jonge liedjes zingen van haar nieuwe, derde album: Liever vieze voeten dan altijd schoenen aan.
Door Willem Jongeneelen
OOR schreef over singer/songwriter Iris Penning (1993) dat Spinvis instemmend knikt tijdens haar liedjes en Ramses Shaffy en Maarten van Roozendaal van bovenaf zien dat het goed is. Het leven is voor Iris Penning een willekeurige samenkomst van mooie mensen en leuke dingen. Daar schrijft ze liedjes en gedichten over. Ze stond er al ruim duizend keer mee op de planken: op zowel theaterfestivals als in poppodia, door heel Nederland en België. Ze is een doe-het-zelver, die niet alleen haar liedjes schrijft, speelt en zingt, maat tevens haar eigen merchandise tassen met de hand maakt en bedrukt in een handgeschreven eigen lettertype.
De Eindhovense Iris Penning is gefascineerd door taal. Van kinds af aan al. ,,In groep 3 leerde ik schrijven. Zodra ik dat kon heb ik meteen een gedichtje gemaakt. Beïnvloed door Annie M.G. Schmidt ongetwijfeld, want dat werd me altijd voorgelezen. Als ik ruzie met mijn vriendinnetje had, over een snoepzak waarschijnlijk, gingen we met de ruggen tegen elkaar zitten en schreef ik een gedichtje voor haar. Ik was zes jaar…”
Iris wist toen nog niet dat ze later liedjes zou gaan schrijven. ,,Wel dat ik kinderboekenschrijfster zou worden. Ach, het komt aardig dicht bij wat ik nu doe. Die muziek is er iets later bijgekomen, hoewel ik als kind altijd zong. Voor anderen vaak tot vervelens toe. In de brugklas begon ik liedjes te schrijven, op de piano van mijn broer. In het Engels, omdat ik dacht dat dat zo hoorde. Op mijn veertiende kreeg ik van mijn pa zijn gitaar. Die lag te verstoffen op zolder. Ik spijbelde veel en hij vond dat ik die tijd dan maar nuttig moest besteden.”
Muziek maken en gedichten schrijven werd haar ding. Via het Rock City Institute, deelnames aan de Popronde en de Grote Prijs van Nederland, releases van haar eerste twee albums Droomverf en Spreken met suiker én een dichtbundel leerde Nederland haar kennen. Veel optredens volgden, in het gedroomde voorprogramma van Spinvis bijvoorbeeld. Soms met een eigen band, vaak ook solo, met haar loopstation, waardoor ze toch een beetje als een band klinkt. ,,Solo is erg praktisch. Je bent snel verplaatsbaar en het kan zowel akoestisch als elektrisch. Een band is gezelliger, maar je vindt er moeilijker optredens mee. Dus zit ik extreem veel alleen in de trein. Ik ben een echt treinmeisje. Ik maak daarin mijn tasjes.”
,,De nadruk in haar liedjes ligt steeds meer op taal. Ik ben vaak omringd door schrijvers. Heel inspirerend. Ik heb ook gedichten die ik niet op muziek wil zetten. Er is een verschil tussen een liedtekst en een gedicht. In muziek zit je vast aan ritme. Ik speel graag met klanken. Op papier heb je meer vrijheid.” Ze beschikt over een aantal sterke oneliners inmiddels. ‘Je wordt niet oud en wijs als je niet jong en dwaas bent geweest’ is er een van. ‘Heb je geen doel, dan verdwaal je nooit’ zou ook mooi op een tegeltje passen. ,,Het zijn meestal dingen die ik eruit flap tijdens een gesprek en dan snel opschrijf. Ik heb altijd een boekje bij. De beste zinnen zijn er ineens. Daar moet je niet teveel over nadenken. Dat geldt voor veel dingen. Ik ben nog altijd heel impulsief.”
Iris Penning: donderdag 9 mei tijdens Any Minute Now! vanaf 20.30 uur in Gebouw-T. Er zijn nog tickets!