John Coghlan’s Quo

John Coghlan sloot bij Franis Rossi en Alan Lancaster aan in hun nieuwgevormde band ‘The Spectres’ in 1962. De groep onderging een aantal naamswijzigingen, waaronder ‘Traffic Jam’, voordat ze ‘Status Quo’ werden in de late jaren ’60, toen Rick Parfitt zich ook bij de bezetting voegde. In de jaren die volgden kwam een reeks nummer 1-albums uit en werd een bijna eindeloze stroom aan hits opgenomen, waaronder ‘Pictures of Matchstick Men’, ‘In My Chair’, ‘Paper Plane’, ‘Caroline’, ‘Down Down’, ‘Rain’, ‘Wild Side Of Life’, ‘Rockin’ All Over The World’ en nog veel meer. Deze tijd wordt door Quo fans en critici vaak beschouwd als Quo’s ‘klassieke’ periode.

Sinds John Status Quo heeft verlaten heeft hij samengewerkt met veel bekende en diverse muzikanten, in zijn eigen Diesel Band, met Partners In Crime, en de ‘Rockers’ met Phil Lynott, Roy Wood en Chas Hodges.In 2013 en 2014 herenigde John zich met Rossi, Parfitt en Lancaster voor de twee uitverkochte ‘Status Quo Frantic Four Reunion Tours’, welke door heel het Verenigd Koninkrijk en Europa reisde en daarbij de opwinding van de vroege dagen van Quo naar boven bracht. Tijdens de late jaren ’90 werd John Coghlan’s Quo gevormd. Via verschillende bezettingen heeft de band genoten van regelmatige optredens door heel het Verenigd Koninkrijk en Europa. De huidige band (voorheen The John Coghlan Band) bestaat uit John op de drums, Mick Hughes van NWOBHM Boogie Band op gitaar, Rick Chase op bas en zang en Rick Abbs op gitaar en zang. Het voornaamste doel van John Coghlan’s Quo is om opnieuw een authentiek ‘70’s Quo geluid’ te creëren in overeenstemming met John’s tijd met Quo.