Overtuigend, luid en catchy. Doorbreken in dit coronajaar? DIRK. deed het, in Vlaanderen. Met drie singles stond de band tegelijk in de hitlijst van Studio Brussel, inclusief het speciaal voor de lockdown geschreven Stay Indoors. Nu de anderhalve meter van tafel is staan ze gelukkig ook eindelijk weer op een Bergs podium, samen met Apneu. In samenwerking met Café Die Twee is dit de eerste affiche van Gebouw-T Invites! En wat voor een!
Door Willem Jongeneelen
DIRK. is een Vlaamse band van weinig woorden. Maar die zijn wel altijd raak. Ten tijde van hun debuut, getiteld ALBUM, luidde hun bio: DIRK. is a great band. Dat kon korter. De bio nu luidt: DIRK. is a band. Dat u het weet.
De muziek omschreef ondergetekende ooit als ‘boos met een glimlach.’ Ik werd meteen teruggefloten. ,,DIRK. is niet boos, DIRK. is geëngageerd. Boosheid is nutteloze energie.” Aan het woord is Jelle Denturck, geboren frontman. Ooit stand-up comedian, ooit zanger/songsmid van popgroep Protection Patrol Pinkerton (P.P.P.), nu met een basgitaar achter de micro in DIRK.
DIRK. is dus een band van weinig woorden. Dus heette hun debuut ‘gewoon’ ALBUM, op het tweede album stond een hit genaamd HIT. Maar ook één met als titel Toulouse, die de lezer van die plaatsnaam op het verkeerde been zouden kunnen zetten. De eerste regel van het nummer gaat als volgt: ‘I wanna know exactly what I did to turn into a useless piece of shit.’ Die zin heeft in werkelijk niets met die Franse stad van doen. Het is een song over alles kwijtraken. To lose dus. Ellende met een knipoog. Humor is volgens Denturck noodzakelijk om bittere pillen verteerbaar te maken.
DIRK. heeft vaak bijzonder sterke teksten over jongeren met een getroebleerd zelfbeeld. Vol zelfhaat, over moeizaam partners versieren, en nou is de hond van Jelle volgens een van de teksten op dat beresterke album Cracks in Common Sense ook nog eens dood. Maar wat een melodieën bezitten die songs van hem desondanks. Die lijken steeds een beetje minder op die van Pixies of Nirvana en klinken steeds meer als DIRK.
Welke vorm songsmid/tekstschrijver Jelle Denturck ook kiest, alles heeft volgens hem eigen regels, een stramien, een keurslijf. ,,Dat werkt zowel bevrijdend als verstikkend. Ik deed bewust steeds verschillende dingen. DIRK. was een anti P.P.P.-beweging. Weg van de pop, weg van de melodie. Ik wilde lawaai maken, zo atonaal mogelijk. Er blijken echter een paar pijlers hoe muziek er bij mij uitkomt. Ten eerste is er toch steeds die melodie. Ik probeer wel atonale shit te maken, maar het lukt me niet. De gouden zanglijn, ik blijk er verzot op. Dankzij mijn liefde ook voor The Beatles en The Beach Boys, meesters in het schrijven van zanglijnen die zich meteen in je hoofd nestelden. Soms valt ook bij mij dé alleszeggende zin voor het refrein zomaar in. Componeren is dan geen werk. Het overvalt je.”
DIRK. + Apneu: 24 oktober (zaal open 15.00 uur / aanvang 15.30 uur) Gebouw-T, Wilhelminaveld 96, Bergen op Zoom. Er zijn nog tickets!